Πώς θα ήταν ο Βάσος Λυσσαρίδης ως αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα; Το ερώτημα ετέθη προ εικοσαετίας, όταν το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε μπροστά στο ενδεχόμενο να το εγκαταλείψει ο Ανδρέας Παπανδρέου, όπως του ζητούσαν πολλοί - και η οικογένειά του. Τότε κάποιος έριξε την ιδέα: «Να αναλάβει πρόεδρος ο ‘‘γιατρός’’». Μετακινήσεις πολιτικών από ένα κόμμα σε άλλο υπήρξαν πολλές στην Ιστορία. Αλλά προηγούμενο μετακίνησης από μια χώρα σε άλλη δεν υπάρχει.
Μόνο που δεν θα ήταν μετακίνηση. Στη συνείδηση σύμπαντος του ελληνισμού ο Λυσσαρίδης είναι εγγεγραμμένος στα πολιτικά μητρώα της Αθήνας όσο είναι και στη Λευκωσία. Και στην Αβάνα και στην Παλαιστίνη και στο Βελιγράδι και στα Κατεχόμενα, όπου γης. Αγαπημένος των Ελλήνων, γιατρός, ποιητής, ζωγράφος, χαρισματικός πολιτικός και συναρπαστικός ομιλητής, για δυο τουλάχιστον γενιές ο «γιατρός» είναι θρύλος. Η σκιά του απλώνεται πέρα από την ΕΔΕΚ που ίδρυσε το 1969 και παρέδωσε στους διαδόχους του το 2001.
Σήμερα ο Λυσσαρίδης, βετεράνος και έφηβος ταυτοχρόνως, έρχεται στην Αθήνα για να του παραδώσει ο Νικήτας Κακλαμάνης το Μετάλλιο Ευποιίας της Πόλεως των Αθηνών. Στα 88 χρόνια του, πλέον, είναι ο πολιτικός που νοσταλγούμε... Δεν έγινε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ούτε θα μπορούσε να γίνει. Αλλά η ιδέα ότι στη δύσκολη στιγμή στη συλλογική διαίσθηση ήταν η λύτρωση απεικονίζει ανάγλυφα την ιστορία του. Δεν πέτυχε όλους τους στόχους του ως πολιτικός αρχηγός στην Κύπρο. Αλλά είναι ο πολιτικός ηγέτης για τον οποίο ισχύει αυτό που έλεγε ο Αγγλος συγγραφέας Ντάγκλας Ανταμς: «Μπορεί να μην πήγα εκεί που σκόπευα να πάω, αλλά έφτασα εκεί που ήθελα να είμαι».
"Ελεύθερος Τύπος"
02/06/2008
